In de jaren 50 van de vorige eeuw kwam de whiskyindustrie weer op gang. In 1974 opende de familie Baker de beroemde Willowbank Distillery in het fraaie stadje Dunedin. Hier werden populaire whisky’s als Wilsons en 45 South geproduceerd.

De distilleerderij werd in de jaren tachtig verkocht aan Seagrams. De Willowbank Distillery floreerde vervolgens. Zo stond bijvoorbeeld de single malt Lammerlaw (genoemd naar het nabijgelegen gebergte) zeer hoog aangeschreven.

In 1997 kwam hier een eind aan. De distilleerderij werd wederom verkocht. Ditmaal aan het Australische Foster’s Group (van het bekende Forster’s bier). Forster’s liet Willowbank echter links liggen en wilde alleen de stills gebruiken. Deze werden naar Fiji gestuurd voor het maken van rum.

De distilleerderij werd vervolgens gesloten. De honderden vaten cask strenght-whisky werden geveild of bleven liggen. In 2010 kocht The New Zealand Whisky Company de laatste 443 vaten die lagen opgeslagen in een oude vliegtuighangar. En daar hebben wij een paar flessen van kunnen bemachtigen gelukkig.

De whisky bevindt zich nu in een mooi pand in de haven van Oamaru. Het zijn uitzonderlijk zeldzame drams van wat ooit de meest zuidelijke distilleerderij ter wereld was. The New Zealand Whisky Company wil in de toekomst weer gaan distilleren. Daarmee zou het zomaar een nieuwe bloeiperiode van de whiskyindustrie in Nieuw-Zeeland kunnen inluiden.

Ze hopen in de toekomst opnieuw te gaan distilleren en kijken er naar uit om de industrie opnieuw te zien bloeien in het land.